YA HEP BİRLİKTEYİZ YA DA YALNIZ!
YA HEMİ BA HEM, YA HEMİ TENHA
İran’da Mahsa Amini’nin rejimin görevlileri tarafından işkence ile katledilmesinin ardından başlayan gösteriler toplumun çok geniş kesimlerini içine alan isyan dalgasına dönüşerek ülkenin tüm kentlerine yayıldı. İran halkı, başta kıyafet serbestisi olmak üzere temel hak ve özgürlüklerini istiyor. Gösterilerin bu kadar geniş ve güçlü olmasının gerisinde ise rejimin süreklilik taşıyan adaletsiz politikalarının etkisi var. İran halkı 2017’den bu yana neredeyse kesintisiz bir şekilde adaletsizliğe, gericiliğe, yolsuzluğa ve devlet şiddetine itirazını, isyanını dile getiriyor.
Molla Rejimi, karşısına her güçlük çıktığında bunu ambargoya ve ABD’ye bağlıyor, sosyal adalet ve özgürlük isteyenlere ise ajan damgası vurup zindanlara dolduruyor, hatta idam ediyor. Rejim ayakta kalmasını giderek daralan ama hala belli bir güce sahip gerici kesimlerin desteğine ve bundan daha da çok şiddet üzerine kurulu siyasal siteme borçlu. Bu düzenin devam edebilmesi için İran’da en ufak bir örgütlenmeye bile fırsat vermiyorlar. Rejimin ana stratejisi halkı örgütsüz bırakmak.
Örgütsüzlüğüne, eşgüdümden yoksunluğuna karşın haklılığından ve kitleselliğinden gelen güçle İran halkı rejimin kabusu olmaya devam ediyor ve edecek. Başta kadınlar olmak üzere İran halkının özlemini kurduğu ve hakettiği özgür ülkeye ulaşması dünden daha yakın.
Türkiye İşçi Partisi İranlı kadınların, İran halkının özgürlük ve eşitlik mücadelesinin yanındadır. Mahsa’nın ölümünün acısını yüreğinin en derinlerinde hissetmeyen tek bir Türkiyeli devrimci yoktur.
İranlı devrimcilerin şarkılarında söyledikleri gibi: “Ya hemi ba hem, ya hemi tenha”. Yani “ya herkes diğeriyle bir olacak ya da herkes yalnız”.
Kurtuluşumuz birlikten geçer, kurtuluşumuz örgütlülükle gelir.
Yaşasın İranlı kadınların yılmayan direnci!
Yaşasın İran halkının özgürlük ve eşitlik mücadelesi!
